ماندگار! چرا آمریکایی ها کره بادام زمینی را دوست دارند؟

برای اکثر آمریکایی ها، وقتی صحبت از کره بادام زمینی به میان می آید، تنها یک سوال کلیدی وجود دارد - آیا می خواهید خامه ای باشد یا ترد؟

چیزی که اکثر مصرف‌کنندگان متوجه نمی‌شوند این است که هر کدام از این دو گزینه از طریق نزدیک به 100 سال نوآوری فناوری و توسعه بازار ایجاد شده است، و کره بادام‌زمینی را به میان‌وعده‌ای بسیار محبوب در ایالات متحده تبدیل کرده است، اگرچه لزوماً محبوب‌ترین میان‌وعده نیست.

محصولات کره بادام زمینی به دلیل طعم، مقرون به صرفه بودن و سازگاری منحصر به فرد خود شناخته شده اند و می توان آنها را به تنهایی خورد، روی نان پخش کرد یا حتی با قاشق در دسرها ریخت.

وب سایت مالی CNBC گزارش می دهد که داده های شرکت تحقیقاتی Circana مستقر در شیکاگو نشان می دهد که پخش نان تنها با کره بادام زمینی، که به طور متوسط ​​حدود 20 سنت کره بادام زمینی در هر وعده مصرف می کند، سال گذشته کره بادام زمینی را به یک صنعت 2 میلیارد دلاری تبدیل کرد.

طول عمر کره بادام زمینی در ایالات متحده را می توان به عوامل متعددی نسبت داد، اما در درجه اول، پیشرفت در فناوری هیدروژناسیون در اوایل قرن بیستم امکان انتقال کره بادام زمینی را فراهم کرد.

کارشناسان بر این باورند که کشاورزان در جنوب ایالات متحده سال‌ها در دهه 1800، قبل از اینکه کره بادام زمینی به موفقیت گسترده‌ای دست پیدا کند، بادام زمینی را به صورت خمیر آسیاب می‌کردند. با این حال، در آن زمان، کره بادام زمینی در طول حمل و نقل یا ذخیره سازی جدا می شود، به طوری که روغن بادام زمینی به تدریج به سمت بالا شناور می شود و کره بادام زمینی در ته ظرف می نشیند و خشک می شود، و برگرداندن کره بادام زمینی به حالت اولیه دشوار می شود. تازه آسیاب شده، حالت خامه ای دارد و توانایی مصرف کنندگان را برای مصرف مختل می کند.

در سال 1920، پیتر پن (که قبلا به عنوان EK Pond شناخته می شد) اولین برندی بود که کره بادام زمینی را به صورت تجاری توسعه داد و روشی را که امروزه کره بادام زمینی مصرف می شود، آغاز کرد. این برند با استفاده از پتنت جوزف رزفیلد، بنیانگذار اسکیپی، صنعت کره بادام زمینی را با پیشگامی در استفاده از هیدروژناسیون برای تولید کره بادام زمینی متحول کرد. اسکیپی محصول مشابهی را در سال 1933 معرفی کرد و جیف نیز محصول مشابهی را در سال 1958 معرفی کرد. اسکیپی تا سال 1980 برند پیشرو کره بادام زمینی در ایالات متحده باقی ماند.

به اصطلاح فناوری هیدروژناسیون کره بادام زمینی است که با مقداری روغن گیاهی هیدروژنه مخلوط می شود (حدود 2٪ از مقدار)، به طوری که روغن و سس موجود در کره بادام زمینی جدا نمی شود و لغزنده می ماند و به راحتی روی نان پخش می شود. به طوری که بازار مصرف کره بادام زمینی تحولی در دریا ایجاد کرده است.

به گفته مت اسمیت، معاون شرکت مالی استیفل، محبوبیت کره بادام‌زمینی در خانواده‌های آمریکایی 90 درصد است، که برابر با سایر محصولات اصلی مانند غلات صبحانه، گرانولا، سوپ‌ها و نان ساندویچی است.

به گفته شرکت تحقیقات بازار Circana، سه برند، JM Smucker's Jif، Hormel Foods' Skippy و Post-Holdings Peter Pan، دو سوم بازار را به خود اختصاص داده اند. جیف 39.4 درصد، اسکیپی 17 درصد و پیتر پن 7 درصد.

رایان کریستوفرسون، مدیر ارشد برند Four Seasons در هورمل فودز، گفت: «کره بادام زمینی برای دهه‌ها مورد علاقه مصرف‌کنندگان بوده است، نه تنها به عنوان یک محصول شیشه‌ای، بلکه در اشکال جدید مصرف و در مکان‌های مصرف جدید به تکامل خود ادامه می‌دهد. مردم به این فکر می کنند که چگونه کره بادام زمینی را به میان وعده ها، دسرها و سایر غذاها و حتی سس های پخت و پز تبدیل کنند.

به گفته هیئت ملی بادام زمینی، آمریکایی ها سالانه 4.25 پوند کره بادام زمینی به ازای هر نفر مصرف می کنند، رقمی که به طور موقت در طول همه گیری COVID-19 افزایش یافته است.

باب پارکر، رئیس هیئت ملی بادام زمینی، گفت: "مصرف سرانه کره بادام زمینی و بادام زمینی به رکورد 7.8 پوند سرانه رسید. در طول کووید، مردم آنقدر استرس داشتند که مجبور بودند از راه دور کار کنند، بچه ها مجبور بودند از راه دور به مدرسه بروند. و آنها با کره بادام زمینی سرگرم شدند، عجیب به نظر می رسد، اما برای بسیاری از آمریکایی ها، کره بادام زمینی بهترین غذای راحتی است که روزهای شاد دوران کودکی را به یاد آنها می آورد.

شاید قوی ترین استفاده از کره بادام زمینی که در صد سال گذشته و حتی صد سال آینده دوام آورده، نوستالژی باشد. از خوردن ساندویچ کره بادام زمینی در زمین بازی گرفته تا جشن تولد با پای کره بادام زمینی، این خاطرات به کره بادام زمینی جایگاهی دائمی در جامعه و حتی در ایستگاه فضایی داده است.